Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ SAMARIS, ΤΑ

COMICOGRAFIMATA
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
C_ΟΙΚΟΘΕΝ

ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ SAMARIS




Τα «Τείχη της Samaris» των Schuiten-Peeters είναι ένα αρκετά δύσκολο κόμικ και για τον πιο ευφάνταστο αναγνώστη, ενώ απαιτεί περαιτέρω βιβλιογραφικές γνώσεις για την κατανόηση του. Η πλοκή, βέβαια, είναι απολαυστική κι ίσως ο ανυποψίαστος αναγνώστης να μείνει απλά ευχαριστημένος και να μην προβληματιστεί περαιτέρω. Μια δεύτερη προσεκτική ματιά, όμως, οδηγεί σε κάποια εύλογα ερωτήματα και παραλληλισμούς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.

Το σχέδιο είναι ομολογουμένως καταπληκτικό. Κύριο χαρακτηριστικό της εικονογράφησης είναι η αρχιτεκτονική των κτιρίων και των εγκαταστάσεων. Οι οικοδομές της Ζυστού είναι πολυώροφες, «εσωστρεφείς», χωρίς ανοικτούς εξώστες, με μεγάλα και πολυάριθμα ανοίγματα. Τις όψεις διαμορφώνουν εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά στοιχεία παρωχημένων ρυθμών, ανάμικτα με ιδιοφυείς συλλήψεις του σκιτσογράφου. Τοξωτές κατασκευές τεράστιων ανοιγμάτων κι εναέριες γέφυρες προδίδουν προχωρημένες κατασκευαστικές γνώσεις στατικής. Κύριο υλικό κατασκευής φαίνεται να είναι κάποιο είδος μέταλλου, επειδή παντού διακρίνονται ηλώσεις. Το ίδιο υλικό διατηρείται και στα εμφανή στοιχεία των εσωτερικών χώρων.
Μια αλλιώτικη, όμως, αρχιτεκτονική βλέπουμε στα κτίρια της Samaris. Σαν να φτιάχτηκαν από κάποιους μη ειδικούς, που δε γνώριζαν τ’ ανθρώπινα μέτρα. Ψηλά κτίρια, τυφλά, χωρίς ανοίγματα, άχρηστες πανύψηλες κολώνες. Κάτι φαίνεται ότι δεν πάει καλά εδώ!
Ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των κατοίκων της Ζυστού απουσιάζει, μάλλον σκοπίμως. Ακόμη κι ο «απεσταλμένος», ο ήρωας του κόμικ ο Φραντς, δεν διαθέτει τρόπο άμεσης επαφής με τις αρχές της Ζυστού και τούτο διότι, στην αντίθετη περίπτωση, δε θα ήταν δυνατή η ανάπτυξη της ιστορίας.
Ο χρόνος που κύλισε για τον ήρωα, τον Φραντς, απ’ τη στιγμή που έφυγε απ’ τη Ζυστό μέχρι την επιστροφή του, δεν ήταν ο ίδιος μ’ αυτόν που πέρασε μέσα στη Ζυστό. Ο ήρωας όταν επιστρέφει, μετά από διάστημα λίγων μηνών, δε βρίσκει κανέναν γνωστό του, ενώ μεσολάβησε κι ένας μεγάλος πόλεμος. Δε βλέπουμε, όμως, καταφανή ίχνη καταστροφής στην πόλη, άρα ο πόλεμος πρέπει να τοποθετηθεί στο μακρινό παρελθόν. Την ίδια παραδοξολογία τη συναντούμε στην «Επαφή» του Καρλ Σάγκαν, αλλά και σε πολλά λαϊκά παραμύθια. Το γεγονός αυτό, της χρονικής ανωμαλίας, κάνει περισσότερο περίπλοκη την περιπέτεια, αφού της προσδίδει ιδιότητες που χαρακτηρίζουν τα διαστημικά ταξίδια.


Η Samaris είναι μια πόλη που μεταβάλλεται, σαν το χαμαιλέοντα που αλλάζει το χρώμα του, ανάλογα με τους εκάστοτε επισκέπτες της. Θυμίζει έντονα τον Ωκεανό στο έργο επιστημονικής φαντασίας του Στάνισλαβ Λεμ «Solaris», που μπορεί να υλοποιεί πράγματα και καταστάσεις της σκέψης των αστροναυτών, που βρίσκονται «κρεμασμένοι» από πάνω του. Άλλωστε οι λέξεις Samaris και Solaris δε διαφέρουν και πολύ!
Η πόλη κάνει αυτό που δεν μπόρεσε να πετύχει ο άνθρωπος στις τελευταίες δεκαετίες του πολιτισμού του. Προσαρμόζεται μόνη της στις ανάγκες του ανθρώπου, αφού ο τελευταίος δεν κατάφερε να δημιουργήσει «ανθρώπινες» πολιτείες. Μόνο που δεν έχει ακόμη τελειοποιήσει τις απαραίτητες τεχνικές. Το φόρεμα της Κάρλα σχίστηκε με το πρώτο άγγιγμα του Φραντς (σχέδια*). Τα κτίρια έχουν μόνο όψεις και το ψέμα γίνεται εύκολα αντιληπτό με την πρώτη ευκαιρία. Το ίδιο συνέβαινε και στα πρώτα δημιουργήματα του Ωκεανού. Θυμηθείτε τα φορέματα της κοπέλας του πρωταγωνιστή…δεν είχαν κουμπιά!

Το τέλος βέβαια επιδέχεται πολλών ερμηνειών. Κατ΄ εμέ ο Φραντς επιλέγει ως πόλη που θέλει να ζήσει τη Samaris, γιατί τη βρίσκει περισσότερο οικεία. Μήπως το ίδιο δε συνέβη στο Solaris; Ο Ωκεανός κράτησε τον ήρωα κοντά του, δημιουργώντας του ένα νησάκι στο κέντρο της απεραντοσύνης του!
Όμως τι συμβαίνει τελικά στους επισκέπτες της Samaris; Μα αυτό είναι και το πιο ενδιαφέρον σημείο του κόμικ! Προς το παρόν, η πόλη μάλλον απαλλάσσεται απ΄ αυτούς με κάποιο τρόπο. Όταν θα μάθει να τους κρατάει να είστε σίγουροι πως θα το κάνει. Το ίδιο θα κάνει κι ο Ωκεανός.

ΚΩΔΙΚΟΣ:GC-C-02-02-1
-------------------------------------
*Οι εικόνες από το άλμπουμ: «ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΤΗΣ SAMARIS» των Schuiten-Peeters της σειράς «ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΟΥ ΜΗΝΑ» της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και του περιοδικού «9»



© ΒΕΚ, 2014 ( Από: «Το βιβλίο των κόμικς»)
Απαγορεύεται, ρητά, η αντιγραφή κι αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους του, μ' οποιοδήποτε τρόπο, αυτούσιου ή τροποποιημένου, για εμπορικούς σκοπούς, χωρίς την έγκρισή μου [Ν.2121/1993 (25 Α΄)]



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου